Thursday, January 15, 2009

ಅಂಧ ಹುಡುಗನ ಮೌನ ರಾಗ


ಆತ ನೋಡುವುದಿಲ್ಲ, ಕೇಳುತ್ತಾನೆ, ಆತನಿಗೆ ಬಾಯಿ ಇದೆ, ಆದರೆ ಮಾತು ಕಡಿಮೆ. ಆತ ಸಂಗೀತದ ಪಂಡಿತನಲ್ಲ ಆದರೆ ಸಂಗೀತ ಟ್ಯೂನ್ ಮಾಡುವುದು ಗೊತ್ತು. ಆತನ ಒಳಗಣ್ಣು ಸದಾ ಜಾಗೃತ, ಆದರೆ ಹೊರಗಿನ ಕಣ್ಣಿಲ್ಲ.
ಕೆಂಪು ಬಣ್ಣದ ಚಂದದ ಹುಡುಗ ಖುರ್ಷಿದ್ ಕೈ ಮುಂದೆ ಹಿಡಿದು ಸಂಗೀತದತ್ತ ಕಿವಿಕೊಡುತ್ತಾನೆ. ಸೂಫಿ ಸಂಗೀತ, ನಾಯಿಯ ಬೊಗಳುವಿಕೆ, ಮನೆ ಮಾಲೀಕ ಬಾಗಿಲು ಬಡಿಯುವ ಸದ್ದು, ಪಾತ್ರೆ ತಯಾರಿಸುವಾಗ ಸುತ್ತಿಗೆಯಿಂದ ಬಡಿಯುವ ಶಬ್ದ...ಎಲ್ಲವೂ ಆತನಿಗೆ ಅಪ್ಯಾಯಮಾನ. ಪ್ರತಿ ಬಾರಿಯೂ ಹೊಸ ಥರ, ನವ ಬಗೆ. ಇಂತಹ ಖುರ್ಷಿದ್‌ನಿಗೆ ಸಂಗೀತಪ್ರೇಮಿ ಗೆಳತಿಯೂ ಉಂಟು.
ಖುರ್ಷಿದ್ ಎಡವಿದಾಗ ಕೈ ಹಿಡಿಯುವ, ಸಂಗೀತ ಉಪಕರಣಗಳ ತಯಾರಿಕೆ ಅಂಗಡಿಯಲ್ಲಿ ಈತನ ಟ್ಯೂನ್‌ಗಳಿಗೆ ನರ್ತಿಸುವವಳೂ ಇವಳೆ. ಇಂತಿಪ್ಪ ಖುರ್ಷಿದ್‌ನ ಜೀವನದ ಮನ ಮುಟ್ಟುವ ದೃಶ್ಯಗಳು ಹೀಗಿವೆ. ಕಿವಿ ಕಣ್ಣಾದಾಗ
ಅದೊಂದು ದಿನ ಖುರ್ಷಿದ್ ಅವರಮ್ಮ ಮಾರ್ಕೆಟ್‌ನಲ್ಲಿ ಬ್ರೆಡ್ ತರಲು ಹೊರಟಿದ್ದಾರೆ. ಸಾಲುಗಟ್ಟಿ ನಿಂತಿರುವ ಹತ್ತಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಬಾಲಕಿಯರು ಬ್ರೆಡ್ ಮಾರಾಟಗಾರರು. ನನ್ನ ಬ್ರೆಡ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ, ನನ್ನ ಬ್ರೆಡ್ ಮೃದು, ನನ್ನದು ತಾಜಾ, ಎಲ್ಲಕ್ಕಿಂತ ನನ್ನದು ಒಳ್ಳೆಯದು. ಬಣ್ಣ ಬಣ್ಣದ ಇರಾನಿ ಪೋಷಾಕು ಹೊದ್ದ ಸುಕೊಮಲೆಯರ ಕೈಯಲ್ಲಿ ಮೃದುವಾದ ಬ್ರೆಡ್. ಹೇಗೆ ಆಯ್ಕೆ ಮಾಡುವುದು ? ಈ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಖುರ್ಷಿದ್‌ನದ್ದು. ಆದರೆ ಖುರ್ಷಿದ್ ಮನಸ್ಸು ಧ್ವನಿಯ ಮಾಧುರ್ಯಕ್ಕೆ ಮಾರು ಹೋಗುವುದು. ಹಾಗಾಗಿ ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗಿಯರ ಕೈಲಿದ್ದ ಬ್ರೆಡ್ ಮೃದುವಾಗಿದ್ದರೂ ಧ್ವನಿ ಮಧುರವಾಗಿರುವ ಬಾಲಕಿ ಬ್ರೆಡ್ ಖರೀದಿಗೆ ಖುರ್ಷಿದ್ ಕ್ವಾಲಿಟಿ ಕಂಟ್ರೋಲ್ ಟೆಸ್ಟ್ ಮಾಡುತ್ತಾನೆ, ಈ ಬ್ರೆಡ್ ಮೃದುವಾಗಿಲ್ಲ ಎಂಬ ಅಮ್ಮನ ಆಕ್ಷೇಪಕ್ಕೆ ಹೌದು ಬ್ರೆಡ್ ಮೃದುವಾಗಿಲ್ಲ, ಆಧರೆ ಧ್ವನಿ ಮಧುರ, ಮಧುರ ಎನ್ನುತ್ತಾನೆ ಖುರ್ಷಿದ್.
ಈ ಲೇಖನ ಓದಲು ಇಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿಕ್ ಮಾಡಿ http://saangatya.wordpress.com